[easingslider id=”974″]
และแล้ววันสุดท้ายของ commed เขต 2 ก็มาถึง วันนี้เป็นวันนำเสนอวิถีและโครงการ ทุกคนเตรียมตัวกันมาตั้งแต่เมื่อคืนอย่างหนัก บรรยากาศนำเสนอดีมาก เพราะทำขึ้นที่วัดศรีพนาวาส หลังจากเราเวียนฐานกันจนครบทุกคนก็สบายใจมากเพราะงานเสร็จสิ้นแล้ว ไม่ต้องมีภาระหนักใจ ไม่ต้องพก ipad ไปไหนต่อไหนด้วย ตัวเบา สมองเบา หลังจากนี้ไปมีแค่กิจกรรมสนุกๆ ตอนบ่ายทุกคนกลับมาเก็บกวาดบ้านของตัวเอง แล้วออกไปทำความสะอาดสถานที่ของชุมชนที่เราไปใช้ อย่าง รพสต. หรือ วัด หลังจากนั้นก็มีกิจกรรมร่วมกับชาวบ้าน คือ กิจกรรมเตะฟุตบอลและกีฬาพื้นบ้าน สนุกสนานเหมือนเดิม เด็กๆในชุมชนสนิทกับพี่ๆกันมากอย่างน่าตกใจ ในเกมกีฬาพื้นบ้านจึงเฮฮากันอย่างมาก แม่ๆ ยายๆ มานั่งดู เชียร์ลูกเชียร์หลานตัวเองสนุกกันใหญ่ หลังจากจบกิจกรรม บางส่วนก็กลับไปทำอาหารของบ้านตนเองเพื่อนำมาร่วมรับประทานอาหารกันในตอนเย็น เมื่อถึงเวลา 6 โมงเย็น ทุกคนรวมทั้งชาวบ้านก็มารวมตัวกันที่วัด ทำการบายศรีสู่ขวัญ ผูกข้อไม้ข้อมือ เป็นโอกาสให้แม่ๆยายๆได้อวยพรลูกหลานก่อนจะจากกันไป ความรู้สึกระหว่างนั้น เหมือนมีอะไรหนักๆเกิดขึ้นในใจ เรากำลังจะไม่ได้เจอกับคนเหล่านี้แล้ว อีกต่อไป คนที่ไม่รู้จักเรามาก่อนสักนิด แต่มีแต่ความหวังดีให้เรา หลังจากนั้นก็มีพิธีคืนข้อมูลแก่ชาวบ้าน แล้วตามด้วยการรับประทานอาหารบุฟเฟต์ที่แต่ละบ้านเตรียมมา แน่นอนว่า หมดเกลี้ยงทุกหม้ออย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็มีการจับฉลากของขวัญปีใหม่ให้ชาวบ้าน สนุกสนานเฮฮา ปิดท้ายด้วยวิดิโอประมวลภาพทั้ง 7 วันของทุกๆคน เริ่มแรกก็ดูกันตลกๆ แต่ช่วงท้ายหลายๆคนก็เริ่มรู้สึกใจหาย เมื่อวิดิโอจบ ไม่มีใครลุกมาพูดอะไรซึ้งๆอย่างที่บางคนคิดไว้ว่าจะมี แต่คุณยายบ้าน 209 ที่กำลังจะเดินกลับ ดันถูกคะยั้นคะยอให้กล่าวอะไรจั๊กหน่อย ไม่รู้ว่ายายพูดอะไรบ้างกันแน่ เพราะเป็นการพูดอีสานแบบยายๆที่เร็วมาก แต่มีคำหนึ่ง ที่ยายบอกว่า ‘ชื่นใจหลายที่ได้เจอเด็กๆ อย่าลืมยายนะ’ จากนั้นยายก็ร้องเพลงปิดท้ายท่อนสั้นๆ เป็นอันจบพิธี จบแล้ว การออกฝึกภาคสนามร่วมครั้งที่ 36 จริงจริงๆด้วยที่เค้าบอกกันว่า ตอนมาอาจจะไม่อยากมา แต่ตอนกลับจะไม่อยากกลับ ยังไมาอยากกลับเลย…
Leave a Reply